Helena Grabschrift-Taffet

---

Działalność artystyczna

Helena Grabschrift-Taffet rozpoczęła swoją artystyczną edukację, ucząc się malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w okresie 1929-1938. Podczas studiów miała możliwość współpracy z takimi mistrzami jak Władysław Jarocki, Wojciech Weiss oraz Władysław Komocki. Jej debiutancka wystawa miała miejsce w marcu 1939 roku, w lokalu Żydowskiego Towarzystwa Teatralnego.

W roku 1938 artystka została członkiem zarządu Zrzeszenia Żydowskich Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy. W ramach swojej działalności dla organizacji, przygotowała dwie wystawy dla zrzeszonych artystów, które odbyły się w lutym oraz maju 1939 roku.

Okres II wojny światowej zmusił ją do przebywania na terenach Związku Radzieckiego. Droga jej życiowa wiodła dalej, kiedy to wraz z armią generała Andersa dotarła do Iranu. W 1943 roku, mając na uwadze swoje artystyczne zaangażowanie, wzięła udział w wystawie zorganizowanej przez Zawodowy Związek Polskich Artystów Plastyków, która miała miejsce w Teheranie.

Charakterystyka stylu

Helena Grabschrift-Taffet to artystka, której twórczość ukazuje różnorodność natury oraz ludzkiej formy. Jej tematem prac były zarówno letnie, jak i zimowe pejzaże, a także malownicze krajobrazy Tatr. Oprócz tego tworzyła portrety, akty oraz martwe natury, w których uwidaczniała swoje umiejętności artystyczne.

Artystka posługiwała się techniką akwaforty, w której szczególnie upodobała sobie przedstawianie miejskich zaułków, dachów oraz przedmieść. Jej prace wyróżniały się nie tylko szczegółowym oddaniem rzeczywistości, ale także eksponowaniem formy i struktury.

Akty Grabschrift-Taffet odznaczały się bryłowatością ciała ludzkiego, co dodawało im zmysłowości i ekspresji. Dzięki zastosowanym wartościom kolorystycznym, jej twórczość zyskała uznanie wśród krytyków oraz miłośników sztuki, a grafiki artystki były wysoko cenione, stanowiąc doskonały przykład jej warsztatu oraz wizji artystycznej.

---

Oceń: Helena Grabschrift-Taffet

---